Afgelopen weekend was het weer tijd voor een tweejaarlijks terugkerend fenomeen: het familieweekend van de kant van Davids moeder! Het werd opnieuw gehouden in Ommen, net als de vorige keer. Op vrijdagavond werd iedereen verwacht. Ik vertrok om kwart voor vier uit Den Haag, pikte David en Esther op in Gouda, en we trotseerden de file om om ongeveer 20 uur te arriveren, nog net op tijd voor een kopje soep!
Die avond bestond uit een welkom, speeddaten met de familie en bijpraten wat er in de afgelopen twee jaar zoal veranderd was. David en ik vonden uit, dat we een kamer deelden met Peter en Lilian, maar dat er twee losse stapelbedden in stonden, terwijl wij een tweepersoonsdekbed bij ons hadden. De bedden zaten aan de wand geschroefd, dus niets aan te doen. Gelukkig vonden we nog een andere kamer waarin we wel allebei onder de deken konden…
Zaterdagochtend begon met ochtendgymnastiek, en vervolgens ontbijt. Er arriveerden nog wat late gasten, en om 10 uur begonnen de activiteiten. Er kon worden gevoetbald of gevolleybald, er kon arretjescake gebakken worden met Ria, en ook wandelen en herfstkransen maken stonden op het programma.
Arretjescake maken volgens geheim familierecept…
Daarvoor moet je nou ‘los!’ roepen
Ik had natuurlijk mijn camera bij me om alle memorabele momenten vast te leggen. Lekker familie schieten! Er werd nogal wat lol gemaakt, en alle activiteiten waren een succes. Uiteindelijk gingen we tegen 13 uur lunchen met zijn allen.
Peter en Lilian oefenen alvast voor over een half jaartje…
Euh… gaat dat wel helemaal goed?
Na de lunch was het tijd voor de grote traditie: de zeskamp. De familie werd in teams verdeeld die tegen elkaar zouden strijden om de eer en de beker. Hier kwam dan ook de ware aard van de familie boven. Het ging hard tegen hard! Tijdens het eerste spel mocht ik dat meteen ervaren: iedereen kreeg een ballon aan zijn been, en het was de bedoeling om de ballons van de leden van andere teams kapot te krijgen. Alles bleek geoorloofd, want na een elleboog in mijn gezicht stond ik wat beduusd te kijken toen een ander *poef* mijn ballon vernietigde…
Misselijkmakend, door die bekertjes zie je niet wat je nodig hebt…
Op de man, niet op de bekertjes…
Peter neemt wraak voor zijn pijnlijke rug…
Toch was het niet alleen strijd, maar ook broederschap en loyaliteit aan het eigen team stonden hoog in het vaandel… natuurlijk was team 4 uiteindelijk het beste, jammer dat niet iedereen dat accepteerde. Maar goed, zoals iedere keer weer gezegd wordt: “Iedereen is een winnaar” (troost voor de andere teams dan team 4, jeweettog).
Iedereen was nu wel toe aan iets te eten en te drinken, en gelukkig was daarvoor gezorgd door middel van een lopend buffet in combinatie met een barbecue. Iedereen had een taak gekregen, en zich uitgesloofd. Er werd flink gebunkerd!
Salades, quiche, broodjes, en vlees, veel vlees…
Na het eten was het al snel tijd voor die andere traditie: de Bonte Avond! Er waren toch redelijk wat aanmeldingen, en het was weer grote lol met K3 (of toch 2?), de familiequiz van Joes en Jopke, live-zang van nichtjes, en nog veel meer. Daarna volgde nog een muziekquiz (met vragen over klassieke muziek, jippie!), onder leiding van Geertruida (Geer) en Miss Gorgeous (Goor)… en gingen wij (oude lullen) naar bed. De ‘jongeren’ gingen nog even stevig door…
K3… zoekt een vervanger voor ‘Kathleen’… en die vervanger is iemand van de nieuwe aanhang…!
Geer en Goor presenteren de muziekfragmenten
We lagen net te slapen toen opeens de deur openvloog en er mensen naar binnen stormden. Al zingend (‘er is er een jarig’) kwamen ze bij Davids bed staan, die van schrik diep onder de deken weggekropen was… Op de vraag wat er was, antwoordde hij met de legendarische woorden “een hartverzakking…”. Maar goed, dank, Peter, Esther, Joes, en wie er verder nog maar bij was… met name dank dat jullie het licht hebben uitgelaten!
Zondagochtend kon het niet uitblijven, David werd steeds gefeliciteerd, met name oom Henk vond het machtig mooi om iedereen duidelijk te maken dat ze dat vooral niet moesten vergeten… zoveel aandacht op de vroege morgen! Wij gingen al snel weg (het was nog niet voorbij, maar dan hadden we nog wat dag over), en namen Esther weer mee. Er was veel na te praten in de auto, en we waren het er over eens dat het weekend erg geslaagd was!