Vanmorgen werden we vroeg wakker, want het is de dag waarop we terug naar huis gaan reizen! Gisteravond hadden we onze spullen alvast ingepakt, dus we konden rustig ontbijten (met lekkere verse sinaasappelsap van sinaasappels die we onderweg terug uit Heraklion langs de weg hadden gekocht) en Mat de sleutel teruggeven.
Tegen acht uur reden we naar Chania. We genoten voor de laatste keer van de mooie uitzichten onderweg. David bracht de auto naar de verhuur, en daarna gingen we samen inchecken. We moesten nog best even wachten voordat we mochten boarden, dus zaten we rustig in de wachtruimte met een hoop Kretenzers. Grieken hebben niet echt de neiging om hun mobieltjes op stil te zetten in gezelschap, dus hoorden we allerlei spelletjes door elkaar…
We vlogen weg van Kreta en landden een half uurtje later in Athene. Hier zouden we 6,5 uur doorbrengen, tijd genoeg om even het vliegveld te verlaten. We namen de trein naar de stad en stapten uit bij de Akropolis in de buurt. Al snel vingen we onze eerste glimp op van deze hoge stad. Er tegenover was een interessant museum over de Akropolis, waar ook nog werd opgegraven. Leuk voor een volgend bezoek?
We besloten om eerst even iets te eten, en bestelden wat lekkere Griekse gerechten. Ik had moussaka, niet zo lekker als in Chania, maar het ging er goed in. De kop koffie van David was werkelijk enorm. Na een tijdje vertrokken we om het hier te gaan verkennen.
We wandelden om de Akropolis heen, en liepen door pittoreske straatjes met oude huisjes, kerken, straatkatten en mooie uitzichten over Athene. We besloten om de Akropolis niet te beklimmen (we waren beiden best moe en we hadden ook niet heel veel tijd), maar we vonden wel een prachtig uitzichtpunt vanaf waar je een bijzonder uitzicht had over het zich mijlenver uitstrekkende Athene.
Al veel te snel moesten we weer terug naar het vliegveld. We gingen door de douane en vlogen verder naar Zürich. Gelukkig was de aansluiting in Zürich wat sneller (anderhalf uur), en ‘s avonds laat kwamen we aan op Schiphol. We haalden de bagage op, liepen naar buiten en vroegen ons toen af hoe het verder ging met de auto. David belde de parkeerdienst, en al snel kwam een busje ons ophalen.
De auto had duidelijk lang stil gestaan in een vochtige omgeving: er kwam enorm veel damp uit de uitlaat toen we hem startten. Gelukkig werd dat al snel minder. Het was wel weer wennen om in zo’n zwaar sturende auto te rijden na de stuurbekrachtiging van onze Kretenzer i20. Tegen half een waren we thuis. Wat een enorm heerlijke vakantie was dit!