Als doorgewinterde breister kon ik er niet omheen: een mooie kantsjaal breien voor de bruiloft. Na drie pogingen, waarvan de eerste een te groot project was, de tweede niet zo mooi als ik wilde, en de derde wel afkwam maar niet de goede kleur had, ging ik voor vier maal is scheepsrecht.
Gisteren heb ik de laatste steken afgekant, en vanavond heb ik de sjaal opgespannen. Hij is geïmproviseerd naar de pi-formule die Elizabeth Zimmerman heeft ontwikkeld (verdubbel je steken bij een verdubbeling van het aantal toeren, dus 2, 4, 8, 16, 32, enzovoort). Mijn laatst segment (de bladeren) had 518 steken per toer!
Van binnen naar buiten zie je de zon met zijn stralen, de lucht (een luchtige steek), opvliegende vlinders (in je buik?) en planten en bloemen op de grond. De patronen zijn geïnspireerd op Estse kantpatronen en een patroon van Herbert Niebling.
