Zo luidde mijn update op Twitter op vanmiddag. We waren namelijk in eerste instantie van plan geweest om een driedubbelgelaagde arretjestaart te maken voor de bruiloft, maar met het mooie weer in het vooruitzicht kreeg David het geniale idee om drie verschillende taarten te maken. We hadden immers nog het recept van onze overheerlijke friszure citroentaart, en ik wilde nog steeds eens proberen om een lekkere aardbeientaart te maken met banketbakkersroom…
Zo gezegd, zo gedaan. Op donderdagochtend reden we naar het winkelcentrum om alle ingrediënten op te halen. Ook kochten we nog een paar dunne sokken bij de HEMA voor David, die de hele dag in een dik pak moest lopen…
Ik ging eerst aan de slag met de citroentaart, terwijl David bezig ging met het wassen van de auto. Het hebben van goed gereedschap kan ik iedereen aanbevelen, ik was weer enorm blij met de keukenmachine (bzzzt bzzzt en de pistachenoten zijn in stukjes gehakt) en de goede rasp (voor de citroenen). Het was behoorlijk heet in de keuken, en dus moest ik met het deeg erg voorzichtig zijn (dat moet niet te warm worden) en het af en toe in de koelkast leggen.
De bodem werd gebakken en onderwijl maakte ik de vulling. Het begon al lekker te ruiken! Toen de citroentaart in zijn geheel in de oven stond, begon ik met het deeg voor de aardbeientaart, voor een zoete, ietwat knapperige bodem. Dat deeg kon ook in de keukenmachine gemaakt worden, maar wel met beleid: opnieuw moest het natuurlijk niet te warm worden. Ik had een beetje veel deeg, en besloot dan maar een wat dikkere bodem en korst te maken. Opnieuw ging er een bodem de oven in met steunvulling (een pak Euroshopperrijst) terwijl de citroentaart in de woonkamer stond “af te koelen”.
De bodem was toch nog wel wat gerezen en vrij dik geworden, maar hij rook lekker en het stukje dat ik er vanaf kon breken zonder schade smaakte ook erg lekker, dus ik besloot het zo te laten. Ik maakte ook alvast de banketbakkersroom en sneed de aardbeien door en zette alles in de koelkast. Morgenochtend, wanneer ik naar de kapper ben, zal David de aardbeientaart verder afmaken en versieren met verse slagroom…
David ging vervolgens aan de slag met de arretjestaart, en die had hij vrij snel klaar. Het zag er allemaal goed uit, en we zijn ontzettend benieuwd hoe de taarten ontvangen gaan worden! Het is tenslotte niet een traditionele bruiloftstaart, maar het is wel typisch ons en wij voelen ons hier juist heel goed bij!
In de avond maakte ik nog lintjes voor aan de auto’s van onszelf en van de gasten, terwijl David naar de kapper was, en routebeschrijvingen van locatie naar locatie. Nu maar hopen dat iedereen het goed kan vinden.
Herman en Ria kwamen nog even langs, en een tijdje later kwamen ook Jan en Rina. Ze hadden gelukkig fijne, mooie B&B’s, en het was fijn om hen nog even te zien voor de grote dag. David haalde nog snel het boeket op om mij er morgen mee te verrassen. Nog één nachtje slapen!