Vandaag was het eindelijk zover: samen met drie breivriendinnen, Naomi, Jojanneke en Trude, zou ik naar een kleuranalist!
Hij zat in Ypenburg, en om 10 uur stonden we daar op de stoep. In zijn ministudio hingen een paar spiegels en daglichtlampen, en een aantal groepjes doeken. Het was erg klein voor ons vieren, maar het ging nèt!
Trude mocht beginnen. Zij draagt doorgaans pittige, heldere knalkleuren, en ook graag warme tinten. De kleuranalist begon met twee groepen doeken die je indeelden in een warm (gelig) of koel (blauwig) palet. Zij zag er duidelijk het best uit in koele kleuren, dus ging hij meteen verder met een palet heldere en een palet gedempte kleuren. Je raadt het al: gedempt. En daarvan stonden de lichtste kleuren haar het best! Het was al snel duidelijk dat ze een heel licht zomertype is, ongeveer tegenovergesteld aan wat ze normaalgesproken draagt! Met die lichte kleuren zag ze er opeens veel verfijnder uit.
Na Trude was Jojanneke aan de beurt. Zij heeft een huid die op de mijne lijkt, ze verbrandt ook zo snel, maar ze heeft lichtblauwe ogen en ietwat rossig haar. Ook zij ging naar de koele tinten toe, al kon ze hier en daar ook wel wat warmere kleuren verdragen. Haar palet was iets donkerder dan dat van Trude.
En toen was ik zelf aan de beurt! Ik voelde het natuurlijk al aankomen, maar ook ik werd bij de koele tinten ingedeeld. Ook mijn palet bevat veel pastels, al stonden daarvan de medium tot donkere kleuren me het best bij mijn gezicht. Wel kwam ik werkelijk absoluut niet weg met warme kleuren. Voor mij dus alleen roze, blauw, paars, groen, grijs en andere koele tinten naast mijn hoofd, geen hint van geel, oranje en warmbruin! Mijn beste kleuren leken met name donkerfuchsia, mediumgrijsblauw, distelgroen en taupe.
Na mij was het enigma Naomi aan de beurt. Zij heeft een Nederlandse moeder en een Molukse vader, dus dat was interessant! Warm of koel was niet meteen duidelijk, het kon allebei. Het werd wel duidelijk dat de kleuren van Naomi zo helder mogelijk moeten zijn. Met kleuren als neongeel fleurt ze helemaal op! Een pittige petrolkleurige sjaal van Jojanneke viel gewoon weg naast haar gezicht, heel bijzonder om te zien.
Terugkijkend ben ik blij dat ik deze analyse heb laten doen. Ik deed het al redelijk qua kleuren, maar ik koos nog te vaak te heldere tinten (omdat ik die zo mooi vind). Maar wat ik mooi vind is niet per definitie wat mij ook mooi staat. Dat wordt opruimen, zowel in mijn klerenkast als in mijn wolvoorraad!
Dit zijn mijn kleuren:
