Vanmiddag zijn David en ik bij Flynn op bezoek geweest!
Onderweg belde Peter dat het behoorlijk glad was in Nijmegen, en dat er aardig wat sneeuw lag. We lieten ons echter niet zomaar tegenhouden.
Tegen kwart over vier waren we in de ICU. Eerst de handen ontsmetten, en dan naar ons neefje toe. Wat bijzonder!
Flynn was omringd door machines, en lag rustig te slapen. Hoewel hij niet een bijzonder kleine baby is, is hij in deze omstandigheden toch wel erg klein. Dat je zo aan je leven moet beginnen… maar het is een sterk kereltje, dat zie je.
We bleven niet te lang plakken, want we wilden Peter en Lilian ook hun rust geven. De wegen waren vrij goed tot aan Utrecht, maar daarna was het glad. Bij Woerden zagen we een auto in de vangrail, en even voor Den Haag, net voor tankstation Knorrestein, stonden we opeens stil. Vier, vijf, zes politieauto’s zoefden ons voorbij over de vluchtstrook, en zetten de snelweg af. Achter ons zat een groepje idioten in een auto, en de bestuurder daarvan begon te toeteren toen we niet verder reden. Hoe sneu ben je dan.
We hadden nog maar heel weinig benzine, want we wilden gaan tanken bij Knorrestein, maar daar waren we nèt niet. Dus… de auto uitgezet, brrr, het werd wel een beetje koud, maar beter dat dan dat we niet meer weg zouden kunnen rijden… Gelukkig duurde het relatief niet heel lang voordat we weer verder konden. Er bleken twee auto’s geslipt te zijn, beiden met behoorlijk veel blikschade. We tankten, reden verder, en kwamen na ongeveer drie uur thuis.