Vanmorgen om drie uur is mijn oom Teun overleden. Hij was al twee jaar ziek, hij had een hersentumor. In het begin is hij wel geopereerd, maar de artsen konden niet de hele tumor verwijderen, en dus was het een kwestie van tijd voordat deze weer zo groot zou zijn dat hij problemen zou veroorzaken. Teun kon steeds minder goed praten, maar hij bleef alles wel begrijpen. Langzaam werd hij steeds meer opgesloten in zijn hoofd. En nu is het voorbij. Teun is 65 jaar geworden. Ik ben verdrietig.
Een foto uit de oude doos, van ons kampeerweekend bij mijn opa en oma in 1983. Teun had zijn gitaar meegenomen en vermaakte daarmee de rest van de familie. Hij was een ontzettend gezellige en optimistische man. We zullen hem missen.
