Gek genoeg voelden David en ik de feestdagen dit jaar helemaal niet aankomen. Misschien kwam het door het feit dat we de week van Kerst allebei geen vakantie hadden… Maar goed, Kerst is een familiefeest en dus gingen we onze ouders bezoeken.
Op kerstavond gingen we naar Hoogeveen, waar we de katten bij de ouders van David afzetten (logeerpartijtje!) en vervolgens reden we door naar mijn ouders. We zouden de eerste kerstdag bij mijn familie zijn, waarna we op tweede kerstdag bij Davids familie werden verwacht. Jammergenoeg had mijn moeder het gehele weekend dienst, wat er dus op neerkwam dat ze nauwelijks thuis was. Mijn vader was er gelukkig wel. Er moest nog wat aan de computer gebeuren, wat uiteindelijk meer werk bleek te zijn dan het leek. Ook moesten we alvast het toetje voor morgen voorbereiden… Maar ook dronken we gezellig samen koffie en luisterden we naar een interessant programma op de radio over Napoleons veldtocht tegen Rusland. Uiteindelijk aten we toch nog gezellig met zijn vieren die avond. We maakten het niet al te laat, omdat we de volgende ochtend om tien uur bij Davids familie werden verwacht voor het kerstontbijt.
Mooi op tijd gingen we tweede kerstdag de deur uit (dachten we), maar wat bleek, we moesten krabben! Daar hadden we niet op gerekend, maar gelukkig kwamen we niet erg veel later aan. Het ontbijt stond al klaar, en van een kleine gingen we over naar een grote familie: we waren met zijn achten! Een stuk drukker natuurlijk, maar wel erg gezellig. De rest van de dag waren de anderen bezig met koken, alle kinderen zouden een gang van het kerstdiner voorbereiden en we zouden dan tegen vier uur gaan eten (dan hadden we lekker de tijd, want we moesten ‘s avonds weer naar Den Haag). Ons aandeel was al klaar, maar ook hier moest nog wat aan de computer gebeuren… 😕
We aten dus mooi op tijd en het was erg lekker. Een voorgerecht van een Portobellopaddestoel, gevuld met sjalotjes, gorgonzola en verse tijm, in een jasje van bladerdeeg… Vervolgens een uitgebreide kaasfondue, en als toetje onze specialiteit: bokkenpootjesijstaart! Iedereen zat aangenaam vol en na een kopje koffie gingen we maar weer eens richting Den Haag!
Die week moesten we allebei weer hard werken en met oud en nieuw hadden we afgesproken om dat in Groningen te vieren bij onze goede vriend Tuinhark, met een aantal vrienden. Op zaterdagmiddag gingen we dus richting het hoge noorden, we konden door de polder, dat is sneller dan via Utrecht-Amersfoort-Zwolle, dus we gingen eerst richting Amsterdam. Deze route kenden we iets minder goed, dus moesten we meer opletten, maar toen we een bordje zagen staan met “Groningen 175” er op wisten we dat we goed zaten. Of niet…? Op een gegeven moment zei ik dat ik het helemaal niet herkende, en David zei dat het net leek of we bij de Afsluitdijk waren, waarna we prompt een bordje zagen staan met daarop “Afsluitdijk”! Woepsie!
Nou ja, we reden maar door, ik was nog nooit over de Afsluitdijk gereden, dus dat was wel speciaal…. Een beetje laat, maar toch als eerste gasten kwamen we bij Tuinhark aan. Al snel volgden meer vrienden en we werden getrakteerd op frietjes en loempia’s. Ongeveer iedereen had oliebollen of appelflappen en flessen wijn meegenomen, dus daaraan geen gebrek. Daarentegen wel aan een redelijk essentieel iets: een kurkentrekker! Volgende verjaardag dus ff scoren… 😉 We keken naar de conference van Youp van ‘t Hek, die errug sterk was. Minimaal decor, maximale uitdrukkingskracht. De klok volgde, maar waar er meestal wel iets spannends gebeurt in de laatste minuut of tien seconden, liep deze onverstoorbaar door! Maar ja, dat doet de tijd in het echt natuurlijk ook.
Nog meer verrast waren we allemaal door het feit dat er in de straat GEEN ENKEL stukje vuurwerk werd afgestoken! Niks, nul, nada, zip, echt in geen velden of wegen te bekennen 😕 Het vuurwerk aan de andere kant van de flat maakte dat gelukkig ruimschoots goed. Go Vinkhuizen!
We speelden nog een spelletje “De grote Dalmuti”, leuk spel trouwens, en tegen half drie gingen we maar eens bedden oppompen. Wij moesten dat met een klein lek voetpompje (no offense, Tuinhark), in tegenstelling tot sommige anderen… We moeten echt gauw zo’n luchtbed kopen met electrische pomp!
De volgende ochtend ontbeten we met warme broodjes (helaas geen eieren 😉 ), en tja, we moesten eigenlijk al best snel richting Hoogeveen wilden we nog een beetje op tijd weer in Den Haag zijn… Dus tegen half twee reden we weg. Bij mijn ouders bleven we even wat drinken, het was gezellig, de computer werd weer teruggezet (die hadden we mee gehad, maar helaas konden we het probleem niet oplossen), en vervolgens reden we nog even langs Davids ouderlijk huis. Even een bakje koffie en snel weer verder. Tegen een uurtje of zeven waren we thuis en konden we nog even ontspannen voordat de werkweek weer zou beginnen… Gelukkig zijn die feestdagen niet ieder weekend! Maar wel leuk om even bij te kletsen met iedereen.