Regie: John Amiel Cast: Sean Connery, Catherina Zeta-Jones, Ving Rhames e.a.
Tagline: Oh, what a tangled web we weave, when first we practice to deceive. Then again, practice makes perfect.
Een paar dagen terug was deze film op de televisie. Hij stamt alweer van 1999, de vorige eeuw dus, en speelt vlak voor de Milenniumwisseling. De plot in het kort: Sean Connery speelt een geniale kunstdief, Mac MacDougal,en Catherina Zeta-Jones speelt de jonge undercover verzekeringsagente, Gin Baker, die hem in de val moet lokken door hem over te halen met haar een paar diefstallen te plegen. De grootste daarvan is een miljardenroof uit Kuala Lumpur, precies tijdens de eeuwwisseling. Gedurende de film voelen de twee zich steeds meer tot elkaar aangetrokken, wat wel enigszins discutabel is, aangezien hij makkelijk haar grootvader had kunnen zijn… maar goed, het is wel Sean Connery, die nog steeds wordt gezien als een van de meest sexy acteurs aller tijden.
De voorbereidingen op een van de diefstallen is bijna kunst, Gin moet namelijk laserstralen ontwijken die ze zelf niet kan zien, terwijl Mac haar leidt van veilige afstand. Het lijkt bijna een soort ingewikkelde dans. 
Gedurende de film wordt het steeds duidelijker dat Gin Mac niet wil overdragen aan de politie, maar er volgt nog een verrassing net voor het eind. Dit is dan ook een totale verrassing, want nergens in de film voel je dit ook maar enigszins aankomen, waardoor je je toch een beetje bedrogen voelt door de regisseur. Verder is het toch een spannende, leuke film om naar te kijken, niet in de laatste plaats door de sterke hoofdrolspelers. Vier sterren.