Toen ik elf was, kreeg ik voor het eerst een bril. Een roze-paars geval, voor mij werd de wereld een stuk mooier, andersom wat minder. Een paar jaar later kocht ik een glanzend goudkleurig montuur, een van de weinige brillen die pasten op mijn wat smalle gezicht. Gelukkig kreeg ik toen lenzen, en hoefde ik de bril nooit op.
Nu, zo’n twaalf, dertien jaar later, heb ik het gevoel dat mijn ogen wat achteruit zijn gegaan. Ook zou ik best wel eens af en toe mijn bril willen dragen, ware het niet dat deze zowel niet meer op sterkte is, als ook verschrikkelijk lelijk staat. Daar moest maar eens verandering in komen.
Aangezien dit het laatste jaar is waarin de bril nog een speciale aftrekpost is voor de belasting, was het nu een uitgelezen moment om actie te ondernemen. David en ik gingen dus dinsdagmiddag de stad in om eens te kijken of we een nieuwe bril voor mij zouden kunnen vinden.
Bij de Specsavers waren wel redelijk wat leuke modellen, en ook de winkel deed wel prettig aan. Het was geen Greving&Greving natuurlijk, maar toch. We keken rond, ik paste diverse modellen, en ach, eigenlijk zaten er wel een paar bij die me zelfs redelijk stonden. Belangrijkste minpunt was dat de meeste brillen veel te breed waren.
Ondertussen had ook David een leuke bril gevonden, dus hij wilde, net als ik, een ogentest laten uitvoeren. We konden mooi na elkaar, en wat bleek, bij David was er weinig verschil, een oog was zelfs een kwart beter geworden. Bij mij was het juist wat slechter. Niet zozeer qua sterkte (was links: –2,5, rechts: –3, nu links: –2,75, rechts: –3,25), maar mijn cilinder was redelijk verschoven (was links: –0,75, rechts: –0,50, nu links: –1,75, rechts: –0,75). Dat had ik ook wel gemerkt.
Nu de sterkte van de glazen bekend was, moest ik nog kiezen welk montuur ik wilde. De verkoopster suggereerde dat ik ook even bij de teenagerbrillen moest gaan kijken (die zijn iets kleiner), en warempel, daar vond ik mijn nieuwe bril! Deze was er in twee kleurencombinaties: licht- met donkerpaars en zilver met antraciet. Ik kon niet kiezen en dat was niet erg, want het montuur was duur genoeg om mee te kunnen doen met de actie twee voor een, dus tweede bril gratis. Ik dacht nog even over een zonnebril op sterkte als tweede bril, maar de zonnebril die ik vond was veel goedkoper en zou los ook prima te doen zijn. Dus… ik kocht drie brillen!
Mijn nieuwe bril (tweede is in zilver-antraciet)
Davids nieuwe bril
David kocht naast zijn mooie nieuwe montuur ook nog een stoere dure zonnebril op sterkte in het kader van de twee voor een-actie, dus uiteindelijk kochten we samen vijf brillen. We gingen nog even met lege handen (en een lichte portemonnee) de deur uit, want pas op 13 januari komen de brillen binnen. Nog even geduld dus, voor de foto’s van ons met nieuwe bril. Van de zonnebrillen kon ik helaas geen foto’s vinden.