Zoals de titel al zegt, waren David en ik vorige week op vakantie naar Frankenau, samen met Herman en Ria. Het was enorm gezellig en leuk om elkaar eens wat uitgebreider te zien en te spreken. We waren zaterdag al naar Jan en Rina gegaan, daar blijven slapen, en vervolgens reden we zondagmiddag de Bundesbahn op. Lekker rustig, weinig vrachtwagens, en afgezien van een kleine omweg (rare TomTom) ging het allemaal bijzonder soepeltjes.
Eenmaal in Frankenau was het lekker weer, niet erg warm, maar wel droog en redelijk wat zon. We werden warm onthaald en natuurlijk was er Kaffee. We aten zuurkool, lekker buiten aan de picknicktafel, dat kon prima, en we zaten nog een hele tijd in het avondzonnetje naast het huis.
Maandag deden we het rustig aan, we hadden besloten om om de dag iets te gaan ondernemen. David en Herman gingen aan de slag met de glazen deuren van de nieuwe badkamer, die zijn nu ook gemonteerd. De badkamer is bijna af! ‘s Avonds waren we uitgenodigd bij Harry en Marijke, en we keken onze ogen uit in hun nieuwe oude huis. Het is echt gigantisch, een oud jachthuis, dat al jaren leegstond toen ze het kochten, met allerlei originele antieke spullen erbij. Een bijzondere sfeer, en een enorm project, respect! In de tuin stond een paviljoen, waar ze twee glazen wanden omheen hadden gebouwd, zodat je ook bij winderig weer nog lekker buiten kon zitten. Daar genoten we van een barbecue. Leuke mensen om te leren kennen en erg gezellig!
Dinsdag gingen we naar Marburg. Het weer leek niet echt mee te gaan werken. Buiig en grauw. Toch was het een bijzondere dag. Marburg heeft een centrum dat echt flink hoger ligt dan de omringende straten. Dit wordt nog bekroond door een slot. Wij zijn helemaal naar boven geklommen, waar je een prachtig uitzicht had. In een restaurantje aten we een crepe, en geïnspireerd besloten we die avond pannenkoeken te gaan eten. Dat smaakte goed!
Woensdag bezochten we Frankenberg. De plaats waar de Eder af en toe zo wild stroomt werd aangepakt, daar werd een stuwdam aangelegd. We wandelden de winkelstraat door en liepen hier en daar een winkel binnen. Een winkel viel bijzonder in de smaak, daar was op alles 50% korting, en ik heb daar een broek en een trui gekocht. Ria sloeg ook haar slag en had een volle tas met allemaal leuke kleren.
Een Kaffeepauze hadden we wel verdiend, dus gingen we op het terrasje bij de Italiaan wat drinken. Aan de overkant lonkte de schoenenwinkel, ook al opruiming, en na een tijdje konden we ons niet meer beheersen. Ik vond een lekker paar wandelschoenen, David een paar werkschoenen, en Ria een paar sandalen. Weer een goede vangst dus, en die winkel is vast heel erg blij met ons.
Donderdag gingen we naar Bad Wildungen, een stadje dat qua grootte enigszins te vergelijken is met Frankenberg, en ook ongeveer even ver weg ligt. Na een mooie rit door de heuvels arriveerden we bij het oude centrum. Ook hier was een lange oude winkelstraat die omhoog (of omlaag, het is hoe je het bekijkt) loopt. Prachtige vakwerkhuizen, en leuk om daar te wandelen. Het weer was weer prima, in de zon was het zelfs heet.
We bezochten een oude, dertiende-eeuwse kerk, die vrij sober was ingericht, op een paar grote grafmonumenten na. Het drieluik voorin de kerk was heel mooi en zag er nog perfect uit, al was het al vele honderden jaren oud.
Naast de kerk was een cafeetje, waar we even later iets gingen drinken. David kreeg een prachtige Eiskaffee, en mijn groene thee werd geserveerd in een potje, met verse kruiden en een erg aziatisch kopje. Leuk! Ondertussen hadden we allemaal wel echt een vakantiegevoel gekregen, ook omdat de zon er zo heerlijk bij scheen. Thuisgekomen werd dat nog versterkt door een plotselinge mierenplaag vlak voor de voordeur…
Op vrijdag was het weer een rustig dagje. In de middag kreeg Ria het goede idee om even naar de Bioboerderij te gaan. Ergens in the middle of nowhere bleek een kleine gemeenschap te wonen die allerlei producten produceerde voor de omgeving en voor toeristen. Leuk om even te zien, Herman en Ria hadden het er al vaker over gehad. We kochten nog een verse worst, die bleek erg lekker te zijn. ‘s Avonds gingen we uit eten in de Hessische Hof, dat was erg gezellig (en lekker). Ondertussen hebben we alle dorpsroddels en -vetes wel gehoord… De bardame had het duidelijk gehad, maar werkte monter verder, gelukkig had ze de volgende dag vakantie!
En de volgende dag was voor ons juist de laatste dag… na ‘s morgens nog even naar het dorp geweest te zijn voor wat broodjes en dergelijke was het inpakken geblazen. We reden mooi op tijd weg, zo tegen half een, en waren kwart over vijf weer terug in Den Haag! Foto’s kun je vinden in mijn Fotogalerij.