Afgelopen donderdagavond besloten we een bliksembezoek te brengen aan Davids ouders. Maar dan niet in Hoogeveen, nee, zij waren op dat moment in Frankenau. We gingen tegen zes uur weg en kwamen om ongeveer elf uur aan in Huis 64. Na een heerlijke nacht slapen als een blok (omdat het daar zo stil is), begonnen we fris en fruitig aan de vrijdag. We besloten om nog even naar Frankenberg te gaan, Ria wilde namelijk nog naar de wolwinkel daar, en Herman wilde naar de Obi.
We stapten met zijn vieren de (kleine) wolwinkel binnen, en Ria vond een heel mooi bolletje wol voor een sjaal, met een paarsige gloed. Ook kocht ze er meteen een stel rondbreipennen bij, wat er erg praktisch uitzag. Vervolgens liepen we een keertje de winkelstraat op en neer, neusden wat rond in diverse winkels, en besloten met een Kaffee und Kuchen bij de Italiaan. Heerlijke capuccino met tiramisutaart, in een ruime hoeveelheid…
We gingen nog even langs de Obi, maar zonder succes. Wel altijd veel te zien in zo'n bouwmarkt. We reden terug naar het huisje en ontspanden heerlijk. Tijdens de erwtensoep en quiche hadden we een interessant gesprek over wat leven nou eigenlijk is. En wat is de geest? Die avond keken we de film Borat, hilarisch! Een heel aparte film, en ontzettend grappig. Na de film zaten we nog even te praten en toen gingen we naar bed.
Zaterdagochtend keken David, Herman en ik naar de film Munich, een zware, indrukwekkende film over de reactie van Israel op de gijzeling tijdens de Olympische spelen in München. We keken de film niet helemaal af, na twee uur was de vaart er een beetje uit en we hadden geen idee hoe lang hij nog duurde. David en ik gingen onze spullen inpakken, want we wilden weer richting Nederland. Jammer om al zo snel weer weg te moeten, maar er stond nog meer op het programma.
Tegen zeven uur kwamen we aan in Hoogeveen bij mijn ouders, waar we hartelijk ontvangen werden. We zaten de hele avond te discussiëren over van alles en nog wat, en het was erg gezellig. Die nacht ging de klok een uurtje terug, dus konden we wat langer slapen. We gingen zondagochtend om negen uur richting Veendam, om naar de camera te kijken (zie hieronder). Om elf uur zaten we weer in de auto terug naar Hoogeveen, want we hadden beloofd om daar nog even langs te komen.
We dronken samen een kopje koffie met gevulde koek, en toen was het toch wel tijd om weer richting Den Haag te gaan, we hadden nog veel te doen daar. Eenmaal thuisgekomen voelde het opeens zo rustig, dat we niet meer onderweg waren, dat we er nog eens extra van genoten. Het is heel fijn om op bezoek te zijn bij onze ouders, maar dat lange reizen gaat je op een gegeven moment wel een beetje irriteren. Gelukkig is het de moeite waard.