Aangezien fotograferen toch wel een echte (zich bewezen hebbende) hooby is geworden, liep ik de laatste tijd wat vaker tegen de beperkingen van mijn camera aan. Niet dat de Fuji S9500 niet goed is, integendeel. Over veel aspecten ben ik erg tevreden. Toch lieten sommige zaken nog wat te wensen over. Vandaar dat ik me maar weer eens ging inlezen in de wereld van de dSLR (digitale spiegelreflexcamera's). Ook vorig jaar voor mijn aanschaf van de Fuji had ik al veel gelezen, maar had ik besloten om eerst voor deze camera te gaan en te kijken of het fotograferen echt een blijvertje zou worden.
Via fora en winkels kristalliseerde zich langzaamaan steeds meer uit wat ik wilde. Een dSLR natuurlijk, vanwege de flexibiliteit (lenzen wisselen naar geleng van wat je nodig hebt) en de goede beeldprestaties (grotere sensor dan in een compact camera). Maar de wereld van de dSLR is groot en onoverzichtelijk, dus het kostte even wat tijd voor ik had gevonden wat ik zocht.
In eerste instantie spraken Sigma (met zijn Foveonsensor, een mooie nieuwe techniek) en Fuji (vanwege mijn vorige goede ervaringen met het merk) me aan. Echter, in de dSLR-wereld moet je niet alleen kijken naar de leuke camerabody, maar ook naar het beschikbare glaswerk ervoor. En dan is het duidelijk: je moet eigenlijk bijna wel Nikon of Canon hebben, gezien de enorme hoeveelheid objectieven. Fuji's camera's hebben een Nikonvatting, mogelijk dus, maar de prestatie-prijsverhouding lag niet zo gunstig.
Uiteindelijk kwam ik bij Canon terecht, met name omdat de Canons goede ruisprestaties hebben. Bij slecht licht kun je dus nog lang zonder flits fotograferen, en dat stond me wel aan.
Maar welke Canon? Canon heeft verschillende "lijnen", de consumenten-/instap-dSLR met drie cijfers voor de D (dus op dit moment is de nieuwste telg de 400D). Dan volgt een iets hoger level, twee cijfers voor de D (de nieuwste is de 40D) en met een cijfer voor de D begeef je je richting het professionele segment (5D, 1Ds Mk III), en daar is de prijs dan ook naar.
Voor mij leek mij de middenklasse wel erg geschikt, aangezien daarop veel handmatig instelbaar is, de camera erg degelijk gebouwd is (in tegenstelling tot het "plastic fantastic" van bijvoorbeeld de 400D. Niet dat dat een slechte camera is, integendeel, maar ik wil eigenlijk wel meteen de kwaliteit kopen die ik me kan veroorloven. De 40D is net uit en kost iets meer dan 1000 euro (zonder lenzen!), dat was wel aan de hoge kant. Maar goed, ik hoefde ook niet persé het nieuwste van het nieuwste.
De 30D, de voorganger van de 40D, is nog nieuw te koop voor ongeveer 750 euro (body only). Nog steeds aan de dure kant, zeker als je nog objectieven moet aanschaffen. Dus ik kwam uit bij de 20D, de voorganger van de 30D. Niet meer nieuw te krijgen, maar wel erg veel tweedehands, aangezien er op dit moment veel mensen willen upgraden naar de 40D. Prijs op Marktplaats ongeveer 500 euro voor de body (soms met kitlens erbij).
Ik struinde Marktplaats af, en vond vele, vele 20D's, met eigenaren, die ze het liefst voor veel geld zouden doorverkopen. Ik plaatste wat biedingen, en uiteindelijk kwam ik terecht bij een man uit Veendam, die een 20D inclusief een lens en grip, met nog 10 maanden garantie, wilde verkopen voor 525 euro. Een dag later kreeg ik een mailtje dat de grip er toch niet meer bijzat, en of ik nog belangstelling had voor body+lens voor 450 euro.
Dit was ruim onder de gemiddelde prijs, dus ik zag dat wel zitten. Alleen, het klonk wel een beetje te mooi om waar te zijn. Ik besloot bij hem langs te gaan in Veendam op onze weg terug uit Duitsland (later meer daarover). Het was een erg aardige man, en ik mocht de camera uitgebreid inspecteren. Ik kreeg er een erg goed gevoel bij, en dus heb ik hem gekocht!
Links: Fujifilm S9500, rechts: Canon 20D
Geweldig ding, niet te vergelijken met de Fuji! Hij is iets groter en zwaarder, niet veel, maar voelt wel veel degelijker aan. De foto's zijn scherp, de autofocus is ontzettend snel, en er is nog erg veel te leren. Ik ben blij!