Afgelopen weekend zouden David en ik naar het noorden omdat Zeroth zaterdag haar verjaardag ging vieren. Het leek ons gezellig om dat te combineren met een bezoekje aan mijn ouders. Wij gingen dus vrijdag tegen half acht weg met de auto en reden naar Hoogeveen. De tank zat op dat moment ietsje minder dan half vol. Het zou erom spannen of we Hoogeveen ermee zouden halen, maar we hadden geen zin om voordat we op weg gingen nog te gaan tanken, dus we waagden het erop. Anders staan er altijd nog benzinepompen langs de snelweg… Het eerste stuk reed ik en ergens tussen Amersfoort en Zwolle wisselden we. Toen we ongeveer bij Meppel waren stond de tank bijna op het streepje “empty”! Meestal zit er dan nog wel wat restbrandstof in de tank, dus Hoogeveen zouden we wel halen… Ook tankstation Lageveen reden we voorbij: “we zijn er nu bijna”, maar we begonnen ‘m wel een beetje te knijpen! Gelukkig haalden we het wel… Uiteindelijk besloten we om in Hoogeveen meteen maar te gaan tanken, dus we reden naar Klok en gooiden hem vol. Het is een tank van 35 liter en we tankten…: 34,71 liter!!! Zo leeg hadden we hem nog nooit gereden!
We werden goed verzorgd: lekker kopje thee 🙂
Die avond zaten we gezellig bij mijn ouders, dat was alweer een poosje geleden, dus er viel een hoop bij te kletsen. De chips kwamen erbij op tafel en daar zat vast veel E621 in, want we konden haast niet stoppen met eten… 😛 . Uiteindelijk gingen we vrij laat naar bed, uurtje of twee. Ondertussen was het gaan sneeuwen en dat ging ‘s nachts nog even door. Het leek wel een witte kerst…
Het hele weekend hadden we sneeuw….
De volgende ochtend zouden David en ik met de plaatselijke computer bezig, Windows moest er opnieuw opgezet worden. Ook moesten de stuurprogramma’s van de apparaten (printer, scanner) worden bijgewerkt. Het eerste gedeelte, de format, ging gemakkelijk. TOen moest Windows opnieuw geïnstalleerd worden en bleek opeens dat de activatiecode niet klopte… 😕 Dit was erg raar omdat we echt geen fouten hadden getypt, het nummer stond gewoon op de computer… Dus we moesten Microsoft bellen! Met wat lange codes over en weer werd het uiteindelijk opgelost, Windows werd geactiveerd en alles kwam goed. Service packs eroverheen, Office en nog wat kleine dingen en alles werkte weer naar behoren!
David en Rina achter de computer
Ondertussen was het alweer kwart over twee en we hadden om drie uur met Tuinhark afgesproken in Groningen, dus het was hoogste tijd om te gaan. We reden snel naar Groningen en om drie uur waren we nog ongeveer tien kilometer van de stad verwijderd toen de telefoon ging: Treannel zat met Tuinhark te msn’en en Tuinharks telefoontje was kapot. Hij was net thuis en vroeg zich af of hij ons was misgelopen. We konden hem geruststellen en stonden een kwartiertje later bij hem voor de deur. Er stond ons echter nog een verrassing te wachten: het feestje bij Zeroth ging helemaal niet door, omdat ze ziek was! Blijkbaar had ze gisteravond een mailtje gestuurd om een uurtje of half tien, maar toen waren wij al in Hoogeveen, dus dat had niets meer uitgemaakt…
Jammer, hadden we het maar wat eerder geweten… maar gelukkig hadden we al geregeld dat we bij Tuinhark zouden blijven slapen en niet bij Zeroth, dus daar kregen we in ieder geval geen probleem mee. We besloten om het dan maar met zijn drieën gezellig te maken, wat goed lukte! Tuinhark had beloofd “fancy” voor ons te koken en dus aten we tortilla’s, heel lekker! Al was de tweede iets minder dan de eerste omdat de tortilla’s iets te lang in de magnetron hadden gezeten (wat kwam omdat er maar twee in zaten in plaats van drie zoals we dachten). Wel erg lekker en alweer een tijdje geleden. We deden nog een potje Super Munchkin (ik had bijna gewonnen, maar David had ietsje meer geluk…) en daarna keken we de film “Madagascar”, die leuk was. Toen liep het tegen middernacht, maar we waren allemaal eigenlijk wel moe, dus besloten we maar naar bed te gaan. We pompten het luchtbed van Davids ouders op, maar dat was al na twee minuten een stuk slapper geworden en het was dus blijkbaar lek. Balen! Gelukkig had Arno nog twee eenpersoonsluchtbedden, althans dat dacht hij, toen we er een uitrolden bleek het een tweepersoons te zijn! Geluk bij een ongeluk dus.
De volgende ochtend werden we getrakteerd op een heerlijk ontbijt met warme broodjes! We bleven niet zo lang meer, want ook de computer van Davids ouders moest nog onder handen worden genomen, en dat was wel ietsje meer werk dan die van mijn ouders. We hoopten dan ook dat we de computer mee zouden mogen nemen naar Den Haag en hem daar fixen, want je zit voornamelijk te wachten tot er weer en stukje is afgerond en in je eigen huis kan je dan die tijd nog een beetje nuttig gebruiken. Sowieso was het meer dan een middag werk en zouden we wel erg laat weer in Den Haag terug zijn, Ã ls het allemaal al in een middag zou lukken. David belde even met zijn ouders en gelukkig was zijn vader het ermee eens, dus we pakten de computer in en reden verder. Tegen vier uur waren we thuis en de rest van de avond konden we gelukkig nog een beetje weekend vieren, niet dat we geen leuke dingen hebben gedaan, maar het is altijd zo lekker als je even echt niks moet!