David en ik waren al erg lang niet in Groningen geweest. Het was dus weer eens de hoogste tijd voor een bezoekje aan Tuinhark en Zeroth. Afgelopen zaterdag zouden we dus die kant op. In verband met mijn hersenschudding overdachten we het nog even, maar ik vond dat ik net zo goed in Den Haag als in Groningen hoofdpijn kon hebben, en als ik het rustig aan zou doen, zou het best goedkomen. In Den Haag was het, na het heftige onweer van gisteravond, lekker koel 's morgens, dus misschien was het in Groningen ook niet meer zo warm. Valse hoop, want daar bleek het zeker vijf graden warmer te zijn…
Dus tegen half elf reden we weg. Eerst nog even een tussenstop in de stad, want David moest nog een nieuw leesboek hebben (Naomi Novik, derde deel van de Temeraire-trilogie), en wij wilden graag nog een luisterboek kopen. We namen "Trassi Tantes" van Yvonne Keuls mee, en later bij de Bijenkorf ook nog eentje met verhalen van Roald Dahl en eentje met Sjaak Bral in onvervalst Haags. Genoeg voorraad voor twee keer drie uur rijden dus.
Onderweg zetten we eerst "Trassi Tantes" op. Ronduit, geweldig! Regelmatig lagen we in een deuk, Yvonne Keuls leest prachtig voor en kan het Indische accent zeer overtuigend neerzetten. Die mensen zijn echt zo! Zulke Trassi Tantes heeft David af en toe aan de balie en heb ik wel meegemaakt in de Thuiszorg… en leuk dat het in Den Haag speelt.
David reed het leeuwendeel van de tijd, het laatste stukje reed ik. Dat ging wel, al had het niet veel langer moeten duren. Stipt om twee uur kwamen we aan bij Tuinhark. We kregen een glas perziksap en kletsten gezellig bij. Tegen drieën zou ook Zeroth arriveren en zouden we naar de Hoornseplas gaan. Nog even wat aan het water zitten, lekker buiten. Het was immers benauwd en zeer warm weer!
We reden er met de auto heen en zochten een plekje in het gras. Heerlijk! Alleen… het dreigde wel wat in de verte en af en toe voelden we een spetter… we gingen maar niet zwemmen, maar dronken wat fris, aten chips en praatten. Opeens werden we overvallen door toch wel erg dikke druppels en onweersklappen die steeds dichterbij kwamen. We maakten dus maar, dat we naar de auto gingen, die stond vrij ver weg helaas.
Maar de regen voelde heerlijk warm aan en was tegelijk verfrissend, een zomerse douche, waardoor we snel doorweekt raakten. Het ging steeds harder en ook toen we terugreden bleef het flink doorgaan. Eenmaal weer bij Tuinharks flat aangekomen was het al wat minder geworden, en dus kon Zeroth gewoon met de fiets naar huis.
We namen een heerlijke douche en gingen toen naar Zeroth, die voor ons zou koken. Ze had een lekkere vegetarische maaltijd gemaakt, een soort visstick (zalm met roomkaas en gewone kaas daaroverheen, klein korstje), gekruide krieltjes en salade. Het smaakte prima en het was leuk om na zo lange tijd weer eens bij elkaar te zijn!
Na het eten begonnen we met het spel "Paniek in de wei", dat David en ik afgelopen jaar voor onze verjaardagen hadden gekregen, maar ik haakte al gauw af. Ik had namelijk de hele dag al moeite me te concentreren, en toen Tuinhark de spelregels voorlas, ging dat dan ook het ene oor in, het andere weer uit, hoezeer ik ook mijn best deed… maar het was ook wel een ingewikkeld spel, leek het. Ander keertje dan maar.
Tuinhark, Zeroth en David deden toen nog een snel potje Munchkin, dat Zeroth met gemak won (zij hield wel de score bij, dus of het allemaal klopte weet ik niet). Toen was het tijd voor ons om naar Tuinharks zus Lya te gaan, die haar verjaardag vierde die avond. Zeroth ging naar een ander verjaardagsfeest, dus helaas moesten we alweer afscheid nemen.
Bij Lya aangekomen, bleek, dat het feest een stuk kleinschaliger was, dan verwacht. Maar dat was juist wel fijn, wat minder lawaai en drukte en wat meer gesprekken. Zij en haar nieuwe vriend Dennis woonden in een leuk appartement, dat gezellig was ingericht. Het onweerde gezellig op de achtergrond. Tegen middernacht gingen we weer naar Tuinharks flat terug, waar de PS2 aan werd gezet. Ik lag half te slapen op de bank, terwijl bij David de eerste basis voor een nieuwe verslaving werd gelegd: het spel Okami (spreek uit OO-ka-mi).
Zondagochtend waren we al vroeg wakker, David ging dan ook meteen om half acht verder met het spelen van Okami, terwijl ik nog een beetje doordoezelde. Toen Tuinhark tegen tienen ook binnenkwam, was David al een eind opgeschoten met spelen. We ontbeten en speelden daarna nog even verder, en passant een vraagstuk van Tuinhark oplossend. Hij liep vast met een questje en dankzij ons kon hij nu verder…
We gingen om ongeveer kwart voor een weg, want ik had om vijf uur nog een afspraak in Den Haag, en David wilde natuurlijk nog Okami gaan kopen in de stad. We namen afscheid, maar niet voor lang: over twee weken komen Tuinhark en Zeroth gezellig deze kant op, want ze willen naar Parkpop. David reed de hele weg terug (bikkel) en in de stad aangekomen bleek de parkeergarage vol te zijn… dus ik uitstappen en te voet naar de MM, David zou wat rondjes rijden en hem ergens anders even parkeren.
Alleen, bij de MM was Okami niet te vinden! Dus ik naar de FRS, ook niets. Dixons, ook al niet. En toen had ik het alweer gehad met alle mensen en snelle bewegingen en ging ik terug naar David. Helemaal teleurgesteld reden we terug naar huis. Nu heeft David het spel besteld via internet, en met een beetje geluk is het er een dezer dagen. Duzz… Maar goed, leuk weekend dus, over het algemeen, en we zien Tuinhark en Zeroth tenminste snel weer!