Gisteravond was de laatste Mattheuspassion van dit seizoen, en wel in de Grote Kerk te Den Haag. Deze keer had ik dus geluk qua reizen. David en David zouden komen luisteren, dus ik had kaartjes voor ze geregeld. Om 17.15 werd ik verwacht voor de repetitie, voor die tijd aten we lekker spaghetti en toen kon ik met de tram richting stad.
De uitvoering begon om zeven uur, maar een uur eerder stond er al een lange rij voor de ingang van de kerk, van mensen die een goede plaats wilden bemachtigen. Toen David en David tegen kwart over zes bij de kerk aankwamen, moesten ze dus wel even wachten voor ze naar binnen konden, maar gelukkig ging dat even later erg soepeltjes en snel. Er hoefden immers geen kaarten verkocht te worden, dus het was een kwestie van controleren en de mensen doorlaten.
De Grote Kerk is letterlijk een grote kerk. Ik denk dat het de grootste was uit onze serie. Dat betekent dat het moeilijk is in te schatten hoe je klank zich gedraagt. Ben je achterin wel te horen, of niet? Dat voelden de solisten natuurlijk ook. Bij hen wisselde dat ook, de een was beter te horen dan de ander. Het voelde soms alsof de klank verwaaide.
De kerk zat helemaal vol. Zeker duizend mensen. En de sfeer was goed. In de pauze was er natuurlijk een enorme rij voor de toiletten, gelukkig mochten wij van koor en orkest even voor gaan, want pauze is wel nodig bij dit stuk… We stonden net klaar om weer op te lopen, toen er nog een vrouw door de deur kwam die persé naar de wc moest. Ja, ze "had gewacht tot het wat rustiger was", zodat ze dus niet in de rij hoefde te staan en ze was dus diep verontwaardigd dat de wc's al waren gesloten. Kapsones.
De tweede helft ging ook goed en het applaus na afloop was enorm. Ik vind het altijd heel mooi als je met zoveel mensen samen iets moois beleeft en dat deelt. Dat schept een soort band. Na afloop kleedde ik me snel om en gingen we met zijn drieën nog even iets drinken. We zochten een terrasje en zaten ongeveer tien minuten te wachten tot er iemand langskwam om de bestelling op te nemen.
We wilden graag warme chocolademelk. Nee, dat kon niet, want ze maakten geen warme dranken meer, de machine ging om half elf uit. Het was tien over half elf…. en we hadden ongeveer tien minuten gewacht. Volgende keer dus maar meteen actie ondernemen. We praatten nog een tijd na, er is altijd wel veel wat je is opgevallen en het is leuk om dat te delen. Daarna brachten we David nog even naar het station en namen toen zelf de tram naar huis.