Vrijdag belde David mij op met schokkend nieuws: de bank waar hij aan het werk was is die ochtend overvallen door een man met een vuurwapen. Even nadat de bank open was gegaan kwam de overvaller binnen, zijn gezicht verstopt achter onder andere sjaal, zonnebril, muts en paraplu. Hij beende meteen door naar Davids collega en bedreigde hem. David was in een andere ruimte, maar besloot met zijn handen omhoog richting overvaller te gaan. Heel rustig, zodat deze niet in de stress zou raken.
De overvaller nam David en zijn collega mee en dwong hen om hem geld te geven. Dat deden ze natuurlijk, mensen zijn immers belangrijker dan geld. Vervolgens ging de man er vandoor in een witte Volkswagen Golf, met kenteken XL-95-TT. Deze was eerder deze week gestolen. De rest van de dag bleef het filiaal dicht en werd sporenonderzoek gedaan, David en zijn collega's werden als getuigen gehoord en zo nog wat zaken. Gelukkig was er niemand gewond!
Ondertussen was ik druk bezig met Pontormo, David belde me rond elf uur, en ik was pas om elf uur 's avonds thuis. Ik wilde het liefst zo snel mogelijk erheen, wat ontzettend eng is zoiets, zeg. Het hele weekend waren we er allebei mee bezig. Niet steeds, maar af en toe komt het weer even langs in je gedachten. Zaterdagochtend belden we met onze ouders, om het te vertellen. Maandag bereikten we Peter, Esther nog niet.
Saillant detail: maandagavond was een overvaltraining gepland. Deze is uitgesteld, aangezien niet iedereen het dacht aan te kunnen. David heeft prima gehandeld, met gezond verstand. Zaterdagochtend kwam er een bloemetje van de zaak en hij werd elke dag wel een paar keer gebeld door collega's. Het viel hem gelukkig mee om weer te beginnen maandag. En we zijn allebei ontzettend dankbaar dat het zo goed is afgelopen.