Regie: Martin Campbell
Met: Daniel Craig, Eva Green, Mads Mikkelsen en anderen
Het vreemde aan de nieuwste Bondfilm, is, dat hij is gemaakt naar het allereerste boek van Ian Fleming. James Bond is nog maar net een 00-agent. De film speelt echter duidelijk in het nu. De nieuwe M, laptops, gsm's, terroristen… Het mooie aan de film is deels, dat het geen standaard Bondfilm is en toch ook weer wel heel erg een Bondfilm. De gelikte zinnetjes en gebeurtenissen (denk aan "Bond, James Bond" en aan hoe hij zijn Martini's het liefst drinkt) komen wel voor, maar anders en vaak later dan je verwacht.
Campbell is erg dicht bij het boek gebleven en dus ook erg dicht bij de James Bond zoals die door Fleming bedoeld is. Wat ruwer, harder, minder de gentleman, maar ook interessant als karakter. Het wordt geen Schwarzenegger. Daniel Craig is geweldig als Bond. In mijn ogen gaat hij weer meer richting Sean Connery, al heeft hij wat minder humor. In het boek is James Bond eigenlijk een goed getrainde machine, een workaholic, zeer serieus en een man met een enorm pantser om zijn gevoel heen. In de films miste ik dat altijd een beetje, tot deze dan.
Dit is de eerste James Bond-film waarin tijdens het introliedje geen silhouetten van naakte vrouwen getoond worden. Wat je wel ziet zijn vechtende speelkaarten in een ouderwetse stijl die toch modern aandoet. Ook begint de film niet met een achtervolging met veel gadgets. Eigenlijk zitten er nauwlijks gadgets in de film, in tegenstelling tot de andere films, waarin de intro's steeds groter en spectaculairder waren dan de vorige. Campbell laat zien, dat een achtervolging te voet ook ontzettend spannend kan zijn.
Dan begint de film echt. Le Chiffre, een man die belegt met het geld van terroristen, is gesignaleerd door de Engelse geheime dienst. Deze gehaaide geldwolf zorgt ervoor dat de koersen op de beurd veranderen door bijvoorbeeld aanslagen te plegen, en profiteert daarvan met zijn beleggingen. James Bond voorkomt een van die aanslagen, en vervolgens moet Le Chiffre snel aan geld komen, want de terroristen willen hun geld terug en hij heeft het verloren. Hij gaat gokken in Casino Royale. Maar ook James wordt daarheen gestuurd, aangezien hij de beste gokker is in de Geheime Dienst.
Hij krijgt hulp van Vesper Lynd, een accountant die het geld voor hem regelt. Zij is een intrigerende vrouw voor James, aangezien ze hem goed aankan. Hij wordt verliefd. Wat volgt zijn spannende spelletjes Texas Hold'em (jammergenoeg geen baccarat, zoals in het boek), pogingen hem te doden en verraad. Het wordt duidelijk waarom James Bond is zoals hij is.
Op een gegeven moment moet James Bond een code intoetsen, en hij eindigt met de cijfers 4-7. Aangezien elk cijfer voor een letter stond (zoals op een telefoon), zocht ik naar een woord dat hij moet hebben bedoeld. Een woord ligt voor de hand, maar kan niet. Later toetst hij de code nog eens en dan eindigt het wel op 3-7, zoals ik logischerwijze had ingeschat. Misschien heb ik het verkeerd gezien, maar het hield me wel even bezig!
Maar goed, is dit een aanrader? Ja! Ik vind het zelf, denk ik, de beste James Bond-film die ik gezien heb, vooral omdat ik eindelijk de James Bond uit de boeken herkende. Ook had ik het gevoel dat de films steeds meer een parodie van zichzelf werden in de loop der jaren, met al die vaste momenten die erin moesten zitten. Deze film is wat dat betreft verfrissend nieuw. Zelfs voor niet Bond-fans is dit een goede film, en dat zegt wel iets.