Vandaag had David een sollicitatiegesprek in Amersfoort! We denken er al zo lang over om daarheen te gaan verhuizen, maar nu lijkt het dan toch echt dichtbij te komen. Wel willen we allebei eerst een baan hebben daar in de omgeving.
We reden ‘s middags naar Amersfoort, en David had zijn gesprek om drie uur. Het duurde ongeveer een uur, dus hij is behoorlijk door de mangel gehaald… Toen hij terugkwam vertelde hij dat hij maandag zou horen of hij door was naar een volgende ronde. We reden nog even naar het centrum van de stad om de zenuwen en adrenaline van ons af te lopen. We wandelden lekker door de stad in de lichte regen, toen David erachter kwam dat hij om kwart over vier gebeld was. Hij belde terug, en het bleek iemand van het bedrijf te zijn, die hem alvast liet weten dat ze heel graag een volgende afspraak met hem wilden maken voor een testronde, en dat hij maandag opnieuw gebeld zou worden om een definitieve afspraak te maken!
We waren even met stomheid geslagen, maar al snel veranderde dat in vlinders! Wat fijn dat ze daar hebben meegedacht, en dat ze hebben besloten om David niet het hele weekend in spanning te laten zitten! En wat fijn dat er duidelijk aanknopingspunten zijn voor verdere gesprekken! We gingen bij de HEMA naar binnen en namen een kop cappuccino met een stukje taart erbij om het goede nieuws te vieren.
Nu we toch in Amersfoort waren leek het ons leuk om ook nog even bij Peter en Lilian langs te gaan. David belde, en Lilian en Seb waren gewoon thuis. We liepen dus terug naar de auto en reden naar ze toe. Een poosje later kwam Peter ook uit zijn werk, doorweekt door de flinke regenbui die vlak voordat hij thuis was nog even losbarstte… Ondanks dat we dat eigenlijk niet van plan waren bleven we gezellig eten, Lilian had lekkere pasta gekookt en we kregen chocolalalala (zoals Seb zo mooi zegt) toe. We bleven nog lang plakken en o, wat lijkt het ons leuk als we straks in dezelfde stad wonen! Dat zou echt heel ontspannen zijn!