Vandaag was dan weer niet zo’n rustige dag. Ik had immers een afspraak voor een kennismakingsgesprek met een bemiddelaar voor een functie waarop ik had gesolliciteerd. De afspraak was in Den Haag, dus ik kon lekker met de fiets. Het gesprek was ontspannen, hij stelde zich (en het bedrijf) voor, ik stelde me voor, en we bespraken wat van die standaardzaken, zoals, waar ik mezelf de komende jaren naartoe zou zien groeien, wat mijn sterke punten zijn, waar ik graag meer over wil leren, enzovoorts. Bij die verbeterpunten wist ik het voor elkaar te krijgen om mijn glas water om te gooien, het verbrijzelde zo’n beetje en ik had een wondje in mijn hand… gelukkig had de dame achter de balie nog een pleister, maar lekkere indruk maak je dan… één van mijn verbeterpunten is duidelijk mijn fysieke coördinatievermogen!
Na het gesprek reed ik naar huis, en o jee, daar lag een brief in de bus dat ons water was afgesloten! Blijkbaar hadden we ergens een aanmaning gemist, ofzo, want zoiets doen ze niet zomaar, maar goed. Alleen bleek het niet ons water te zijn dat afgesloten was, maar dat van de onderbuurman. Oeps. David kreeg gelukkig iemand aan de lijn en de mannen zouden terugkomen, en wij zouden dan aan de deur het openstaande bedrag alsnog kunnen pinnen, waarna het water weer zou worden aangesloten. Gelukkig kwam dat ook helemaal goed, al was de rekening niet mals.
Alsof deze dag nog niet enerverend genoeg was had ik daarna nog een afspraak met één van mijn werkgevers bij wie ik zanglessen verzorg. Ik voelde de bui al een beetje hangen, want het aantal lessen dat ik daar kon geven was dit jaar drastisch gedaald, en inderdaad, volgend jaar hebben ze me niet meer nodig. Ik mag nog wel ‘onder hun paraplu’ zelfstandig verder, een beetje van elkaar profiteren, zeg maar, maar dat zie ik niet echt zitten. Ik heb er namelijk niet zoveel aan, schat ik zo in. Dat heb ik niet meteen gezegd, want ik wil wel alle voors en tegens nog even overdenken, maar ik denk dat dit het einde is van toch twaalf jaar samenwerking…
Het is maar goed dat ik zelf al wat initiatief genomen had voor volgend jaar. Hopelijk heb ik snel een baan in de ICT, en in augustus mijn diploma, dat zou echt heel erg fijn zijn. Dan gaan we gewoon eens een jaartje kijken hoe dat bevalt. Vanavond ga ik in ieder geval even ontspannen na al die interessante belevenissen van vandaag.