Wat een dag! Vanmorgen stonden we mooi op tijd op, want ik had om half tien een afspraak op de uni om over mijn studievoortgang te praten. We hadden een goed gesprek en hebben geïnventariseerd of al mijn vakken ook echt afgerond waren volgens uSis, we hebben gebrainstormd over de mogelijkheden, en ik ben er nu redelijk van overtuigd dat ik deze zomer nog ga proberen om de Bachelor netjes af te sluiten. Even weer in het Snellius rondlopen was op de één of andere manier wel goed voor me.
Daarna reden David en ik door naar Hoogeveen. Herman wilde graag een dSLR hebben, en aangezien ze donderdag op vakantie gaan was daar wat haast bij. We hadden afgesproken om samen naar Foto Konijnenberg te gaan in Den Ham, gezien mijn positieve ervaringen daar toen ik zelf een camera ging kopen. Toen we de winkel binnenstapten moesten we een nummertje trekken, nummer 17, en op dat moment was nummer 2 aan de beurt. Het was echter niet erg druk, dus we maakten ons niet teveel zorgen over hoe lang het zou gaan duren.
Eerst keken we eens goed rond in de winkel. Herman hield wat demomodellen vast, die spijtig genoeg niet aanstonden, en de keus voor de body was snel gemaakt: een Canon EOS 600D. Deze hield veel prettiger vast dan de 1100D en voelde degelijker aan. Het objectief was wat lastiger. Er bestaat nu eenmaal niet een echt all-round-objectief waarmee je ook op alle vlakken topkwaliteit kunt verwachten. Voor het fotograferen met een spiegelreflex moet je eigenlijk al best goed weten wat je ermee wilt.
Intussen waren we eindelijk aan de beurt. De verkoper die ons hielp deed zijn werk goed. Hij analyseerde met ons wat voor prioriteiten er gesteld moesten worden aan het objectief. Een redelijk zoombereik was wel belangrijk. Daarvoor moest natuurlijk wel worden ingeleverd op lichtsterkte. Uiteindelijk bleven er twee echte kanshebbers over: een Canon 18-135mm en een Tamron 18-270mm. Het werd de Tamron. Met zo’n groot bereik kun je lekker experimenteren, en merk je vanzelf of je iets mist, en zo ja, wat. We zochten er nog een tasje bij, een mooie compacte Lowepro, en natuurlijk een uv-filter en een SD-kaartje. Een prachtig setje, zo alles bij elkaar!
Ik kocht zelf nog een nieuwe neckstrap die niet zo schuurt als de standaard band, en kreeg van Herman nog een prachtige fototas voor de moeite!
Terug in Hoogeveen kwam Ria na niet al te lange tijd ook thuis uit haar werk, en we aten samen het avondeten. Ria had heerlijk gekookt: capucijners met spekjes, sla, gebakken aardappeltjes en appelmoes. Herman begon alvast wat rond te klikken met de nieuwe camera en wilde natuurlijk Ria fotograferen, tot haar grote ergernis. Ze zag de bui al hangen voor de komende weken! Ach, in Berlijn en ook in Frankenau is gelukkig genoeg te fotograferen, dus Herman vermaakt zich wel.
We reden terug naar huis en maakten nog een tussenstop in Amersfoort bij Peter en Lilian. Hun laptop was stuk en wij zouden die meenemen om eens te kijken of we hem zouden kunnen fiksen. We dronken wat en zaten nog even gezellig bij te praten aan de eettafel. Eigenlijk aan de late kant vertrokken we naar Den Haag. We kwamen er achter dat de A28 weer dicht was richting Utrecht, en we werden flink omgeleid via Soesterberg en N-wegen. Gelukkig stond er verder geen file, en kwamen we uiteindelijk tegen middernacht thuis. Wat een dag!