Nu we zo’n leuk bakboek in huis hebben is er geen excuus om niet eens iets te proberen te bakken. We bekeken wat er zoal in stond, heel veel Engelse recepten (het is van oorsprong een Engels boek) en… Portugese cakejes! Die gingen we natuurlijk maken!
We volgden netjes het recept. Eerst het deeg maken. Meng 155 gram bloem met 1,85 dl. water en kneed dit tot een bal. Leuk bedacht hoor, maar als je die hoeveelheden bij elkaar doet krijg je meer een soort beslag! Dus ik voegde nog wat extra bloem toe totdat de substantie wat meer deegachtig was. Volgende stap: uitrollen en dan stukjes margarine erin rollen. So far so good. Opnieuw uitrollen en dan besmeren met roomboter. En weer oprollen. Ook dat lukte. De rol in twaalf plakken snijden en met iedere plak een cupcakevormpje bekleden, en dan de hele zooi in de koelkast. Check.
Dan de vulling. Dit ging bijna fout, leek het, want het mengsel werd maar niet dikker, maar op een gegeven moment dikte het plotseling toch netjes in en hadden we een custard om de taartjes mee te vullen. Zo gezegd, zo gedaan, en dan hup, de oven in. Een half uurtje later mochten ze eruit. Ze roken lekker en zagen er goed uit!
Toen we ze echter na een poosje wachten gingen proeven merkten we dat het deeg echt heel hard was geworden! De smaak van het geheel was wel goed (okee, de custard was erg zoet, maar dat valt wel gemakkelijk bij te schaven), maar de substantie van het deeg klopte gewoon niet. Toen ik op internet eens wat bladerdeegrecepten ging lezen bleek ook waarom. Het deeg moet niet teveel en te lang bewerkt worden, en het water dat erbij ging moest bijvoorbeeld ijskoud zijn. Dat stond niet in ons recept! Ook stond niet in het recept dat het deeg tussendoor regelmatig in de koelkast moest rusten en afkoelen, omdat het niet goed zou worden als het te warm werd. Tja, dan vind ik het niet raar dat ons deeg mislukt is. Wel erg jammer. Volgende keer volg ik wel een ander bladerdeegrecept van internet. Of ik koop een pakje kant-en-klaar in de supermarkt. Scheelt teleurstelling.