Vandaag gingen we eindelijk naar Lissabon! Aangezien we ruim honderd kilometer ten noorden van de stad zitten, namen we er een hele dag de tijd voor. De Bugaboo ging mee, zodat Seb ergens onderweg kon slapen, en we reden mooi op tijd die kant op.
Volgens de reisgids kun je beter niet zelf in het centrum van het drukke Lissabon autorijden, en wij hadden natuurlijk gepland om in een parkeergarage middenin het centrum te parkeren… we maakten kennis met de rijstijl van de Portugezen, en proberden ons dapper aan te passen aan het toeteren, snijden, rechts passeren en andere regels die we in Nederland niet kennen. Gelukkig bereikten we zonder deuken of persoonlijke verwondingen de parkeergarage, David en Peter, bedankt!
Toen we boven kwamen stonden we direct in een drukke straat met een plein en monument in het midden. We zagen de plaats waar je met de tram naar boven kunt al liggen. We besloten echter om eerst ergens koffie te gaan drinken. We vonden een parallelstraat die autovrij is, en waar de Portugezen alle mannen aanspreken om te proberen ze over te halen om in hún restaurant te komen zitten. We liepen een eindje door, kwamen bij een pleintje en schoven daar aan op een terrasje. Koffie voor ons, met een Portugees cakeje, en een plein vol met meeuwen en duiven voor Seb, om achteraan te rennen.
Aan het plein stond ook een kerk, die we ook met een bezoek vereerden. Ik vond hem echt prachtig! Hij was ruimtelijk, niet vol met goud, maar met ruwe stenen muren. De kleuren grijs en steenrood overheersen, en de atmosfeer was koel en rustig. Er stondn diverse mooie heiligenbeelden, en Ria en Esther staken nog een kaarsje aan bij de heilige Antonius.
Vervolgens liepen we naar het trammetje. Dat kwam precies aan toen wij eraan kwamen, goede timing dus! We stapten in en gingen aan weerszijden zitten, waarbij iedereen naar het midden keek. Helaas bleef het niet bij zittende passagiers, het trammetje werd volgestouwd met toeristen die in het gangpad gingen staan, en pas toen het trammetje was afgeladen begon de klim. De tram was zo gebouwd dat je in de tram gewoon recht zit terwijl je omhoog beweegt. Het ritje was leuk, maar stelde verder niet veel voor.
Eenmaal boven vonden we al snel een parkje om even lekker ontspannen te zitten. Je had er een prachtig uitzicht over Lissabon en de Taag. Het was fijn om even uit het lawaai en de drukte van de stad te zijn.
We gingen weer terug naar beneden, en liepen even naar de McDonalds voor iets te eten. Toen stapten we op een toeristenbus, een dubbeldekker met open dak. We kregen een hoofdtelefoontje en werden langs allerlei bezienswaardigheden gereden. Via het oortje hoorden we wat details over wat we zagen, en werden we ook getrakteerd op fadomuziek.
We stapten uit bij een bolwerk aan de Taag. We besloten om niet naar binnen te gaan, maar gewoon even buiten rond te kijken. We liepen langs een djembé-spelende man, en Seb en hij speelden prachtig samen. We haalden verderop nog een souvenirtje voor Paula, en stapten toen op de bus terug. De reis duurde wat aan de lange kant, omdat er meer haltes waren dan verwacht.
Uiteindelijk waren we dan toch bij de auto’s, en begonnen we aan de terugreis. Door een maffe actie van Peter raakten we elkaar wel een poosje kwijt, maar door logisch nadenken en goed rondkijken kwam dat gelukkig al snel weer goed. Thuis aten we nog een pizza met wat sla, en toen was het wel weer mooi geweest. We gingen op tijd naar bed.