Gisteren was het dan zover, mijn verjaardagsfeest zou ‘s avonds plaatsvinden. Ik had veel mensen uitgenodigd, twee konden er niet en toen kwamen er uiteindelijk toch nog tien vrienden langs! Van die groep zouden er zes blijven slapen, dus volle bak en even wat voorbereiding qua schone handdoeken/beddengoed en ontbijtbenodigdheden…
Tegen kwart over acht kwamen de eerste mensen. Langzaamaan druppelde het vol en gingen we van de thee over op fris en drank. Tussendoor nog een stukje slagroomtaart, het is toch een verjaardagsfeestje hè, zelfs de poezen hebben een stukje gehad, al was dat niet gepland en zeker niet de bedoeling… Er werd veel gekletst, onder andere over computers, computers, star trek (Venus of Nine ;)), computergames, computers en wiskunde. O ja en natuurlijk het verjaardagscadeau dat een van de gasten voor zijn vader had gekocht. Hij wilde het niet zeggen, maar ik heb het lekker tòch geraden!
Leuke cadeaus kreeg ik ook, een paar dagen terug had ik al vier wijnglazen gekregen, die tussen twee haakjes goed van pas kwamen, verder kreeg ik een boekenbon, een vijzel van natuursteen, body lotion en badschuim en ook nog eens twee spelletjes die erg leuk klonken: Saboteur en Uwo. Die ga ik zeker binnenkort uitproberen! Nogmaals bedankt iedereen!
Na een leuke avond was het toen tijd om de bedden klaar te gaan maken. Onze Tetris-ervaring lwam goed van pas bij het indelen van de matrassen en luchtbedden. Helaas had ik geen luchtbedpomp, dus moesten sommigen even flink doorblazen, want er moest zowel een een- als een tweepersoonsluchtbed worden opgeblazen. David en ik gingen maar gewoon in onze slaapkamer slapen, de woonkamer was echt helemaal vol.
Het was toen een uur of half drie, en we lagen net lekker bijna te slapen toen we schrokken van een enorm gekraak en het feit dat we omlaag bewogen… Bleek dat we door het bed waren gezakt 😕 ! In het midden zit een soort lat waar de lattenbodems op steunden en dat was door het geschuif met het bed scheef gaan staan, vervolgens gaf het geen steun meer en zakten we erdoorheen. Heel vervelend, midden in de nacht dan maar het bed op zijn kant zetten, lattenbodems en dergelijke ergens kwijt en dan het matras maar op de grond en verder slapen. We baalden er ontzettend van.
Zondagochtend werden we tegen een uurtje of negen wakker, tegen tienen stonden we op en moesten opeens acht mensen douchen. David en ik begonnen vast het ontbijt klaar te maken, broodjes bakken, eieren koken, bolletjes en suikerbrood snijden… Gisteren was er namelijk geen brood meer toen we bij de C1000 kwamen en dus hadden we bolletjes enzo ingeslagen. Volgens mij viel het ontbijt wel in de smaak, ik heb op dat gebied dan ook een naam hoog te houden ;).
Spontaan besloten we na het ontbij om nog even naar het strand te gaan, dus we namen bus 14 naar Scheveningen. Het was prachtig weer, heel zonnig en fris, dus we hebben een lange strandwandeling gemaakt. Om even te relazen bezochten we vervolgens nog een restaurantje, waar we een kopje koffie, thee of warme chocolademelk nuttigden. In dat restaurant hingen erg veel infraroodlampen en wij zaten zo ongeveer in het midden waar ze allemaal heen straalden. Erg warm dus. Ook in de bus terug was het erg benauwd, we haalden allemaal opgelucht adem toen we uitstapten.
Thuisgekomen ging bijna iedereen meteen weg richting trein, met nog een betrekkelijk lange reis voor de boeg. Het huis leek ontzettend leeg opeens. Acht mensen in een huis is dan toch eigenlijk best veel. Ik vond het in ieder geval erg gezellig en ontzettend gaaf dat iedereen van zo ver gewoon is gekomen! Iedereen bedankt!
